گروه صنعتی آراد پیشرو در انقلاب صنعت ساختمان

پاسخگوی شما در تمامی روزهای هفته

0912 077 0052

UPVC ماده بسیار خوبی برای ساختن پنجره است، اما این موضوع بدان معنا نیست که هر پنجره ای می تواند در هر زمانی از این ماده ساخته شود. چیزی که باید همواره به آن توجه داشت این است که شکل یک پنجره روی برگه به صورت مسطح و دارای شکل هندسی کم و بیش پیچیده است. اما در حقیقت، پنجره یک جسم سه بُعدی ست و این موضوع از جهت طراحی و سفارش دهی پنجره های UPVC حائز اهمیت است؛ به ویژه در مواردی که شکل پنجره مستطیل نباشد. تنها موردی که باید مدنظر قرار گیرد تعداد فاکتورهایی ست که توانایی تولیدکنندگان را برای ساخت پنجره هایی که تمام الزامات عملی و کارآمد را دارا باشد، محدود می کند.

نخستین محدودیت اندازه عرض و ارتفاع پنجره به خصوص در موارد بازشوهای پنجره های UPVC است. در این موارد استحکام پروفیل UPVC ساختاری بسیار پائین است؛ بنابراین نیازمند تقویت های اضافی می باشد. تاکنون، تنها راه افزایش استحکام ساختار پنجره ها استفاده از تقویت های فلزی بوده است. اخیرا، سیستم های جامعی وجود دارد که آرگومان افزایش استحکام در آنها تنها با واحدی شیشه ای ست که به درستی عایق بندی شده است و مواد مخصوصی برای قسمت های داخلی دیوار یا مرکز پروفیل ساختاری بکار می برد؛ در بعضی موارد هر دو شیوه با اصول استاندارد تقویت فلزی همراه می شوند.
این مورد این حقیقت را تغییر نمی دهد که، بر اساس محاسبات استاتیکی، سازندگان پروفیل ساختاری پنجره محدودیت هایی بر ماکزیمم ابعاد مجاز پنجره اعمال کنند.
محدودیت دیگر عرض بازشوهای پنجره و ظرفیت سخت افزاری تحمل بار است. یک حقیقت شناخته شده در طول بیش از یک دهه گذشته آن است که پروفیل ساختاری پنجره و واحد شیشه ای عایق بکار رفته در آن، هر دو دارای “وزن اکتسابی” هستند.
بزرگی عرض و عمق پروفیل های ساختاری و بزرگی تعداد محفظه های داخلی به ناچار منجر به بزرگی عرض پروفیل ها و در نهایت بزرگی عرض بازشو پنجره ها می شود.
وضعیت قاب شیشه ای پنجره نیز مشابه همین مورد است. چیزی که باید به خاطر سپرد آن است که یک متر مربع قاب شیشه ای با ضخامت یک میلی متر وزنی معادل ۲٫۵ کیلوگرم دارد. واحد شیشه ای تک جداره (شیشه دوجداره با ضخامت دو شیشه۴mm ، ۱ m2=20 Kg) که پیش از این بکار می رفت، به آرامی با واحدهای شیشه ای عایق کاری شده که شامل دو و حتی سه جداره بوده و در موارد اصولی دارای سه یا چهار قاب شیشه ای هستند، جایگزین می شود.
ثابت شده که استفاده از شیشه ای با استحکام شکست بهبود یافته یا کاراکترهای حفظ صدا به صورت غالب درآمده است، وزن یک متر مربع واحد شیشه ای عایق استاندارد اغلب به ۱۰۰-۱۵۰ درصد افزایش می یابد.
وزن کل باید توسط نگهدارنده های پنجره که در اکثر ساختارها بکار می روند پشتیبانی شود تا اطمینان یابیم بدون خرابی و شکست بوده و برای استفاده طولانی از پنجره ایمن باشد.
علاوه بر محدودیت های تکنیکی فوق الذکر، برخی محدودیت های دیگر در رابطه با طراحی پروفیل ساختاری پنجره وجود دارد. همانطور که پیش از این ذکر شد پنجره شکل هندسی مسطحی ندارد، بنابراین هنگام ساخت پنجره هایی با اشکال غیراستاندارد مانند مثلث ها، قوس ها و دایره ها چیزی که همواره باید لحاظ شود تمام ابعاد پروفیل ساختاری ست.

شکل های فوق چندین نوع اساسی قوس هایی را نشان می دهد که غالبا قسمت بالایی ساختار پنجره را تشکیل می دهند. صرف نظر از جزئیات مربوطه، برای خم کردن پروفیل های ساختاری نیاز به گرم کردن آنها تا دمایی داریم که قابل انعطاف شوند و بتوانند به شکل لازم فرم یابند.
در پروسه خمیدگی چین و شکن های مواد اضافی به سطح داخلی پروفیل خم شده کشیده می شود و شکل می‌یابد. به منظور بهبود شکل ظاهری قوس و صاف شدن مجدد سطح آن، باید آن را پرس کرد.
*** جهت اجرای قوس به صورت یکپارچه (بدون جای جوش در قسمت اتصال قوس به قسمت صاف ) باید ارتفاع قسمت قوس شعاع کامل باشد (ارتفاع قسمت قوس = نصف عرض)****
این کار به خاطر وجود چین ها روی پروفیل هاست که شعاع خمش نباید کمتر از پنج برابر عرض آن باشد، به این معنا که کمترین شعاع برای یک پروفیل استاندارد پنج محفظه ای به پهنای ۷ سانتی متر برابر ۳۵ سانتی متر است. طبق این قاعده، یک پنجره قوس نیم دایره باید حداقل ۷ سانتی متر پهنا داشته باشد. این الزام (شعاع = ۵ برابر عرض) برای پروفیل هایی که بالای ۷۰ میلی متر پهنا دارند، کاربرد دارد؛ با این حال، در موارد غالبیکه پروفیل ها با عنوان “بهره وری انرژی” استفاده می شوند، درصد خطای ابعاد حاشیه ای باید به صورت مناسبی نسبت به هر دو مورد بزرگی عرض و عمق افزوده ی آنها افزایش یابد.
در مورد پنجره های مورب با زاویه ای کمتر از ۹۰ درجه، در گام طراحی، به دلیل عمق پروفیل های پنجره، ضروری ست که مقادیر زاویه های تُند در پنجره بررسی شود. پنجره هایی با گوشه های زاویه تند ممکن است به دلیل عمق پروفیل و نیز طرح سَش، روی فریم گیر کنند و به آن بچسبند.
یادآوری: پروفیل پنجره یک جسم سه بُعدی ست؛ به هنگام استفاده، بعنوان مثال، باز کردن سش مورب، فریم ممکن است بازشو را بلوکه کند. همیشه یکی از زاویه هایی که در این مورد مدنظر قرار می‌گیرد، در سمت لولا قرار دارد.

باید از زوایای کوچکتر از ۴۵ درجه اجتناب کرد اما حتی اگر زاویه برابر ۴۵ درجه نیز باشد ممکن است هدایت لبه بازشو به ناحیه بالایی پنجره مشکل باشد. بزرگی زاویه های تُند پنجره، ساخت و استفاده از آن را آسان تر می‌کند. زوایای کوچکتر ممکن است منجر به ضعف جوشکاری در گوشه ها یا حتی مانع از جوش به دلیل طول پروفیل های متصله شود. موفقیت در چنین مواردی بستگی زیادی به نوع ابزار بکار رفته برای ساخت پنجره دارد، مانند جوشکاری گوشه ها. چیزی که باید به خاطر سپرد آن است که پنجره های مثلثی باید با گسکیت جداگانه ساخته شوند. برای ساخت پنجره هایی با زاویه های تُند باید از بکار بردن پروفیل هایی که همراه با گسکیت اکسترود شده اند اجتناب کرد، زیرا وجود آنها مانع از جوشکاری درست گوشه ها با زاویه ای غیر از ۹۰ درجه می شود.

* تقسیم پنجره به چندین بخش

معماران و کاربران پنجره های UPVC، هر دو، پنجره ها را طبق شکل های آنها، اندازه ها، الزامات ساختاری، عملکرد و همچنین ظاهر معمول و شکل آن در نمای ساختمان به قسمت های کوچکتر تقسیم می کنند.
تقسیم فیزیکی سطح یک پنجره با استفاده از پروفیل های آن انجام می شود که مولیون و تیر سر در نام دارند و به صورت ثابت بین بخش های افقی و عمودی فریم پنجره نصب می شوند؛ مولیون ها پیش تر نصب می گردند.

عموما، تقسیم پنجره با تعریف تعداد بازشوهای آن شرح داده می شود. به عنوان مثال: یک پنجره می تواند به صورت تک بازشو، دو بازشو و یا سه بازشو تعریف شود. این رویکرد مناسبی برای تعریف یک پنجره است، در صورتیکه نخست، پنجره دارای یک بازشو باشد و دومین بازشوها در کنار یکدیگر قرار گیرند. همانطور که در شکل زیر نشان داده شده است.

بیان تنها تعداد بازشوها ممکن است تشریح پنجره هایی با ساختار پیچیده را مشکل کند یا در رابطه با پنجره‌هایی که فاقد بازشو هستند یا حالت فیکس دارند و شیشه مستقیما در فریم جای گرفته است، مشکل ساز باشد، مانند شکلی که در زیر نشان داده شده است.

هنگامی که تقسیم پنجره به “بخش” را شرح می دهیم، منطقی ست که از واژه “بخش” یا “قسمت” استفاده کنیم که اشاره به تقسیم سطح هموار پنجره دارد، اما دارای هیچ منبعی برای ظاهر یا عملکرد بخش های خاص پنجره نیست.
توصیف کامل و جامع تقسیم پنجره که به تولیدکننده یا خریدار ارائه می شود؛ باید شامل شکل هندسی پنجره و مکان بخش های پنجره در رابطه با یکدیگر باشد که نیازمند اطلاعاتی چون تعداد ردیف ها، تقسیمات یا بازشوهاست. همچنین منطقی ست که اطلاعاتی در رابطه با شیوه باز شدن پنجره ها در دسترس باشد.

اگر هر شکلی با توضیحات گرافیکی بازشوهای مختلف در هر یک از بخش های پنجره و با تمامی داده های عرض و ارتفاع برای ساختار آن و در صورت امکان با ابعاد جزئی محورهای تقسیم کننده سطح پنجره ارائه شود، مانند آنچه در شکل زیر داده شده است؛ می تواند برای تمامی تولیدکنندگان پنجره و فروشندگان آنها قابل درک باشد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این فیلد را پر کنید
این فیلد را پر کنید
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.